Leidschendam-voorburg

In Leidschendam-Voorburg heeft de gemeenteraad voor de invoering van een messenverbod gestemd. Niet alle partijen waren hier voorstander van. Ook de SP heeft tegen invoering van het messenverbod gestemd. In dit artikel de afwegingen.

Het is voor een gemeente toegestaan om een lokaal messenverbod in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) op te nemen. Steeds meer gemeenten, maar zeker niet alle, doen dit ook. De Wet Wapens en Munitie zou een niet passende zijn voor gebruiksmessen. Daarnaast is deze wet een zwaar instrument. Een landelijk messenverbod laat op zich wachten waardoor gemeenten zelf voor een verbod kiezen. 

Het is de  vraag of een messenverbod daadwerkelijk geweldsincidenten met messen gaat voorkomen. Wel verkleint een messenverbod een gevoel van onveiligheid welke onder alle leeftijdsgroepen beleefd wordt.
In de politiek wordt de oppositie tegen bepaalde besluiten weggewuifd omdat sprake zou zijn van “beleving”. Het is dan ook vreemd dat bij een messenverbod de beleving van onveiligheid juist als argument voor een verbod gebruikt wordt.

Veel grotere zorgen zijn er waar het gaat om de bevoegdheid om mensen staande te houden en te fouilleren. Er is een groep mensen die geen kwaad in de zin hebben, maar toch (met regelmaat) te maken hebben met onterechte profilering. Om dan vervolgens “betrapt” te worden met een mesje om een appel te schillen (of een tomaatje te eten), is hoogst ongewenst. In een poging om dit type fouillering te voorkomen heeft de SP in de raadsvergadering om een toezegging gevraagd. Onze fractievoorzitter Ed van der Schaft heeft gevraagd om, net zoals in gemeente DenHaag, het Amsterdamse model te volgen. Daar is in de APV wijziging expliciet opgenomen dat het messenverbod geen fouilleerbevoegdheid creëert. De burgemeester wilde deze toezegging niet doen. Vervolgens heeft de SP tegen invoering van het messenverbod gestemd.